Łożyska liniowe drylin® są odporne na korozję

Odporność na korozję stali nierdzewnych zazwyczaj zależy od zawartości węgla, jak również od ilości chromu, molibdenu oraz niklu zawartej w stopach.  
 
Powierzchnia wałów ze stali nierdzewnej odpowiednich do stosowania na łożyskach kulkowych lub tocznych musi być hartowana, aby kulki nie tworzyły na niej wytartych rowków. Te rodzaje stali (np. 1.4034, 1.4112, 1.4125) charakteryzują się stosunkowo wysoką zawartością C (ponad 0,5%), umożliwiającą ich hartowanie. Są one odporne na korozję tylko w bardzo ograniczonym zakresie.  
Najwyższym stopniem odporności na korozję charakteryzują się stale nierdzewne o niskiej zawartości węgla oraz o zawartości chromu przekraczającej 17 procent. Nawet dodatki, takie jak nikiel bądź molibden, nie są w stanie zwiększyć tej odporności na korozję. Jednak z uwagi na fakt, że stale austenityczne (np. 1.4301, 1.4305, 1.4571, 1.4404) nie mogą zostać poddane hartowaniu, nie nadają się one do zastosowania w prowadnicach z łożyskami kulkowymi z recyrkulacją kulek. Mogą one jednakże współpracować z łożyskami ślizgowymi wykonanymi z tworzyw sztucznych, a ich przydatność do tego zastosowania można nawet obliczyć pod kątem żywotności.
 
Połączenie wysokostopowej stali nierdzewnej (np. 1.4571) z wysokowydajnym polimerem (np. iglidur® X) można zatem opisać jako odporne nawet w przypadku kontaktu z wodą morską. Jest to doskonałe połączenie do zastosowania w branżach wymagających częstego czyszczenia, w urządzeniach rozlewniczych, w przemyśle chemicznym oraz przy powlekaniu galwanicznym.