Podczas procesu warzenia piwa brzeczka jest produkowana w warzelni. W tym celu ze słodu rozpuszczany jest cukier, który jest niezbędny do fermentacji i produkcji alkoholu. Następnie należy ponownie oddzielić fazę stałą od ciekłej. Pozostałości słodu, tak zwane ziarna piwowarskie, służą jako pomoc filtracyjna. Aby uzyskać pożądaną warstwę filtracyjną w zbiorniku procesowym, ziarna browaru mogą osadzać się na dnie zbiornika. Prowadzi to do zwiększenia wydajności filtracji i ostatecznie do uzyskania nieprzepuszczalnej warstwy. Aby ponownie zapewnić przepuszczalność w kontrolowany sposób, zużyte ziarna są nacinane nożami tak zwanego rozdrabniacza. W rezultacie następuje kontrolowany ruch. Po całkowitym oddzieleniu fazy ciekłej i stałej, ziarna piwowarskie muszą zostać usunięte z kadzi filtracyjnej. W tym celu wykorzystywane są różne urządzenia techniczne.
Firma Kaspar Schulz opracowała w tym celu tak zwane noże. Noże, które służą do rozcinania ziaren piwowarskich, są zamontowane obrotowo. Gdy zespół rozdrabniający obraca się zgodnie z ruchem wskazówek zegara, noże tną ziarna browaru. Gdy zespół rozdrabniający obraca się w przeciwnym kierunku, noże składają się i popychają ziarna zaparzacza w kierunku otworu wylotowego. Nie są wymagane żadne dodatkowe siłowniki ani cylindry.
Podczas procesu sprzęt w zbiorniku procesowym jest narażony na szeroki zakres niekorzystnych czynników. Wymagania te dotyczyły również łożysk noży podnośnikowych, dla których należało znaleźć odpowiednie rozwiązanie.
Materiał łożyska musiał być w stanie wytrzymać zmienne temperatury w zakresie od 0 do 120°C, a także bezproblemowe czyszczenie agresywnymi chemicznymi środkami czyszczącymi i musiał posiadać zatwierdzenie FDA.
Wcześniej do montażu noży używano łożysk z brązu, które były trudne w obróbce, wykazywały oznaki zużycia w kontakcie z niektórymi środkami czyszczącymi i nie były zgodne z FDA. Ponadto szybko rozszerzały się w gorących warunkach i musiały być dostosowywane do zimnych lub ciepłych warunków.